De winter van 1979 was in zijn geheel al streng, met begin januari 1979 het ijzige record van min 24,5 graden, gemeten bij Ten Post. Maar het venijn zat in de staart. Het was de sneeuwstorm van 14 februari die alles overtrof. Met windstoten tot 100 km/u en sneeuwduinen van 3 tot 6 meter hoog werden de drie noordelijke provincies volledig lamgelegd. Wegen, spoorlijnen en zelfs snelwegen werden onbegaanbaar. Het leger moest uitrukken om ingesneeuwde treinen en dorpen te bevrijden.
De storm hield bijna 90 uur aan, waardoor dorpen dagenlang van de buitenwereld waren afgesneden. Ziekenhuizen waren onbereikbaar, er waren zorgen over voedselvoorraden en boeren konden hun melk en veevoer niet vervoeren. Op 15 februari ging de wind liggen en werd de omvang van de ramp zichtbaar. Het noorden van Nederland was veranderd in een witte woestenij. Het openbare leven kwam pas na dagen weer op gang.
Al tijdens de Winsumer raadsvergadering van 19 februari 1979 werd de winterse isolatie besproken. Burgemeester Bruins Slot opende de vergadering en gaf de volgende verklaring over de gebeurtenissen en de aanpak daarvan.
Op woensdag en in de nacht van woensdag op donderdag raakten de toegangswegen naar Winsum door sneeuwval afgesloten, waardoor het dorp volledig geïsoleerd raakte. De harde wind bemoeilijkte het sneeuwruimen, maar toch werd er ingegrepen waar mogelijk, zoals in de bebouwde kom en op de toegangsweg naar de Twaalf Hoven. Ook werd geprobeerd de Garnwerderweg vrij te maken om monteurs van de EGD toegang te geven tot Klein Garnwerd. Daar zaten boeren zonder elektriciteit, waardoor ze hun koeien niet konden melken. Hoewel de weg werd geopend, konden de monteurs die dag niet op hun bestemming komen. Dankzij een geïmproviseerde route werd die nacht een aggregaat naar het transformatorstation gebracht. Met behulp van een auto van de Rijkspolitie werden een arts, medicijnen en gist voor de bakker naar Winsum gebracht.
Toen vrijdag de wind ging liggen, kon het sneeuwruimen echt beginnen. Een militaire sneeuwruimploeg maakte de weg bij Ranum vrij, en met hulp van veel vrijwilligers werden boeren in het gebied weer bereikbaar. De elektriciteitsstoring in Klein Garnwerd werd opgelost door EGD-personeel met een helikopter te vervoeren. Zaterdag zorgde opstekende wind opnieuw voor dicht gesneeuwde wegen, maar deze schade werd zondag hersteld. De situatie was inmiddels onder controle. Na afloop van het betoog van de burgemeester vroeg een bezorgd raadslid van de PvdA of de sneeuwstorm de toen nog kleine gemeente Winsum niet in financiële problemen had gebracht. De barre winter had de gemeente enkele tienduizenden guldens gekost. Tevens vroeg het raadslid of het rampenplan wel voldeed. De financiële vraag werd verpakt in een motie die door de hele raad werd getekend. Het was een redelijk eenvoudige motie, want het kabinet had al toegezegd dat de onkosten door het rijk zouden worden vergoed.
Toen de toenmalige minister-president Dries van Agt met een helikopter bij Hoop aan de Kielsterachterweg landde, zag verslaggever Roel Dijkhuis dat hij in een dunne regenjas en met lage gepoetste lakschoenen meteen tot zijn enkels in de sneeuw zonk. Het drong kennelijk maar langzaam in de rest van ons land door wat hier gaande was.
Bronnen:
RTV Noord. (2019, 10 februari). Noordmannen.
Broekema, S. (1989). Van rustig dorp naar dynamische centrumgemeente (pp. 183-185).